Laguna de Apoyo

Mijn laatste bericht was alweer twee weken geleden, het leven begint ook in laguna de apoyo te wennen, maar de natuur hier blijft echt super.

Maandag werd ik opgehaald door Tsjitske van On-stage, afscheid nemen bestaat wel, Djody moest die dag huilen, dat kwam voornamelijk omdat haar 1ste schooldag een beetje kut was. Ik voelde me wel naar voor Djodie. Ik had haar maar een paar tips gegeven en gezegd dat het allemaal wel goed komt, het is gek om te bedenken dat je in 1 maand zoveel dingen van een land leert met zijn leuke en minder leuke kanten. Ik had nog van Berta 2 armbandjes gekregen, voor haar kocht ik een bordje uit San Juan del Oriente. Stephan zat al in de auto te wachten. Bij aankomst met iedereen kennis gemaakt, en Pablo (Nicaraguaanse bioloog, gespecialiseerd in planten en bomen) had een beetje de regels uitgelegd. Onze kamer gezien, dat was wel even schrikken, een hok van niet groter dan 2 bij 3. Jup, daar moest ik het mee doen de komende maand met Stephan en Troelfs. Troels is een Deen van 23 die hier vorig jaar al geweest is om Spaans te leren en vrijwilligerswerk, en het beviel zo goed dat hij is teruggekomen. We hebben nog een beetje gepraat maar ik heb voornamelijk op bed gelegen en een beetje gelezen de rest van de dag/avond, ik was wel aan mijn rust toe na al het gefeest in Granada.

De volgende dag hadden we een gesprek met Jeffery, de onderzoeksleider van het biologisch station. Hij oogt als een relaxte hippie bioloog. We hadden het een beetje over onze activiteiten die we zouden vervullen voor FUNDECI/GAIA en hij gaf ons genoeg tijd voor vragen en een rondleiding door de tuin, waar ik voornamelijk aan het werk zou gaan voor het herbebossingproject. In de middag zijn Stephan en ik samen met Pedro gaan zoeken naar bomen die belangrijk zijn voor mijn project, hij liet zien hoe de zaadjes eruit zien die ik later zal gaan verzamelen. Onderweg zagen we nog 3 aapjes (Mono Congos) in de boom. Stephan zei dat dat de eerste keer was dat hij wilde apen zag, dat vond Pedro toch wel heel gek. S’avonds hebben we nog een drankje gedaan en vroeg naar bed, rond 21uur lag iedereen al op bed. Slapen had ik trouwens niet veel gedaan, in granada had ik een hele grote 2 persoons bed met een dik matras en goede vering, nu heb ik een stapelbedje met een dun naar matras.
Woensdag zijn Stephan en ik naar zaadjes gaan zoeken, hij was er al na een tijde klaar meer, na een uurtje zoeken hadden we wel genoeg. Toen we op een muurtje wat zaten te drinken zag ik een hele gekke boom, dus ik er op af. Kwam ik uiteindelijk bij een droog gelegen rivier met een mooie rotsformatie voor een goede klim. Dus ik haalde stephan erbij en toen gingen we omhoog klimmen, was erg leuk. Na een tijdje klimmen hoorde we opeens een hele harde brul, we schrokken ons echt rot, wat kon dat in vredesnaam zijn! Zaten er wat brulapen in de boom boven ons, ze zien er vanaf beneden heel lief uit dus gingen we weer verder met klimmen, na een tijdje konden we niet verder en gingen we terug naar de weg waar we vandaan kwamen. Na een tijdje sloegen we een klein paadje in die omhoog ging. Na een uur lopen waren we nog steeds niet aan de top, onderweg liep ik nog in een web van een megagrote spin, heel mooi. Na een tijdje konden we niet meer verder en hebben we mijn zelfgerolde sigaar opgerookt, just for the fun en omdat het kan! Toen zijn we naar beneden gerend, binnen 15minuten waren we weer op de autoweg. Toen we terug waren vroegen we aan Pablo of hij ons wilde helpen met identificeren van de zaadjes, toen zei hij dat we dat morgen doen..alles op z’n tijd, muy tranquilo!

Donderdag ben ik aan de slag gegaan met de zaadjes, na een uurtje was ik klaar. De zaden moeten eerst minstens vier dagen in de zon liggen voordat ze geplant kunnen worden. Er is hier eigenlijk vrij weinig te doen, je kan de kano of fiets pakken of zwemmen en van de natuur genieten. Ik heb al heel veel mooie vlinders en vogels gezien (waaronder de Motmot, de nationale vogel van Nicaragua. In de avond gingen we motten en muizen vangen voor monitoring van de verschillende gebieden in de Laguna. We gingen naar een plek waar veel bossen gekapt zijn en veel menselijke invloeden. De metingen worden vergeleken met plekken waar veel minder tot geen invloeden van de mens zijn. Met een redelijk groepje gingen we naar de plek, Waith had de muizenvallen geplaatst. Ik vroeg wat hij in een potje had zitten, zijn antwoord: Monkeyguts, rats love that shit. Really?? No man it is just peanutbutter. Om de motten te vangen hadden we een wit laken opgehangen en daarvoor een velle lamp. Om de half uur gingen de motjes vangen voor twee en een half uur. Vrijdagmorgen heb ik niet veel gedaan, behalve dan de duik in het meer wat we bijna elke morgen doen. Dan is het water nog heel erg helder en kalm, echt heel fijn om zo de dag te beginnen. Na het middageten gingen we liftend naar Granada achterin een pickuptruck, Waith zat naar alle meiden dingen te roepen en te fluiten, wel lachen. Hij is 17 en ziet er ook zo uit, een beetje het irritante broertje die ik nooit heb gehad, maar hij is wel lachen. In Granada had ik met Jelle afgesproken, een beetje bijpraat tijdens een potje tafeltennis. Later in de middag de bus gepakt naar….SAN JUAN DEL SUR. Ik hoorde dat er een grote groep van onze Spanish school er naartoe ging, dat feestje wilde ik niet missen.
In San Juan hadden we echt een gaaf tuinhuisje, weer geregeld via kennis van Jelle zn vader voor 5 dollar per nacht. We hebben het laatste restje van de fles rum opgedronken tijdens een goede film: Bridget Jones Diary 2, haha jelle was er helemaal weg van (hij houdt van chickflicks), en daarna naar restaurant waar de andere nederlanders waren. Ze waren niet met 12 maar met 8, k had gehoopt dat djody charlotte er ook waren (mijn oud huisgenootjes in Granada), maar helaas hier moetsen we het mee doen. En het was gelukt hoor, weer een grote fles rum gekocht met cola en chips en in het hostel gezeten van hen. Daarna gedanst in een club tot laat, daar heb ik nog een mooie roze kralen ketting gekregen van een dikke Nicaraguaan, die hangt nu mooi aan mijn bed. Toen ik terug kwam heb nog met jelle een duik genomen in het zwembad van de buurman.

Volgende dag een heel klein beetje gesurft helaas, mijn grote teen was gekneusd en ik was zelf ook niet helemaal fit, toen ik heb te lang in de zon liggen bakken totdat ik helemaal gaar en uitgedroogd was..heerlijk! Na een tijdje ging het niet meer en zijn we met z’n allen de schaduw op gaan zoeken bij een strandtentje, daar hebben we wat gegeten, de bediening was echt heel erg kut, sommige kregen hun eten pas na 2 uur na 4 keer gevraagd te hebben, het bonnetje klopte uiteindelijk ook helemaal niet, we legde allemaal wat geld op de tafel en liepen weg want de taxi stond al klaar. S´avonds kwamen we om 7 uur aan in Granada, ik was helemaal gesloopt, de groep wilde wat eten maar ik had alleen een cola gedronken en ging weg. Ik had ook nog helemaal geen slaapplek, het was nog knap lastig om een hostel te vinden want het er was een poeziefestival, uiteindelijk vond ik een dorm en heb ik een beetje kunnen slapen.

Zondag had onno van onstage een activiteit georganiseerd bij een community, met verschillende fiets en wandeltochten, was hartstikke leuk! Veel geleerd over de bomen en dieren. Wist je dat bamboebomen in het begin 34cm per minuut groeit? JAHOOR!!!! De gids geloofde het zelf wel. Na het middag eten kreeg ik diarree en een hoofdpijn. Ik had daar nog wat zaadjes gevonden en geopend in de schaduw, kreeg nog hulp van fleur.

Maandag had ik mijn eerste zaadjes gepot, omdat de onderzoeksleider een hippie is, wordt natuurlijk alles gerecycled. In Nicaragua word melk niet geleverd in pakken maar in plastic zakjes, deze worden opgespaard en ik vul ze met compost. Daar doe ik een zaadje en hopelijk gaat het groeien. In 1 ochtend had ik er al 70 zaadjes geplant, maar nu zijn de melkzakjes wel op dus moet weer iets nieuws verzinnen.

Dinsdag heb ik plastic flesjes gezocht in de bossen, binnen de kortste keren had ik mijn tas vol want ze smijten hier al het vuil op de grond. Daarna nog groot stuk gelopen, boekje gelezen en weer terug naar het kamp. Daar had ik alle flesjes die we hier gespaard hadden en die ik gevonden had, de bovenkant afgehaald, en tada…er is een bloempot gemaakt.

Woensdag zijn we na het middageten naar masaya gegaan met de bus, er bovenop! Het was echt supersuper gaaf. Toen we bij de bus aankwamen was hij nog helemaal leeg, maar we wisten dat het echt ontzettend druk zou gaan worden omdat de basisscholen uit waren. Dus gingen waith en ik op het dak zitten, we hadden het echt naar ons zin daarboven. Je moest takken ontwijken van de bomen, net een videospelletje. Stephan en Troelfs hoorde ons gillen en klommen ook op het dak. Onderweg nog wat mangos uit de bomen geplukt, helaas waren ze nog niet rijp. In Masaya de eerste helft van voetbalwedstrijd Inter tegen Bayern Munchen gezien in een pizzaria. Daarna geskypet met Elvira. De computer in biologische station is echt ontzettend kut, hij valt na 5 minuten uit, heeeel frustrerend…want soms doet hij het wel 10 of 15minuten. In Masaya heb ik nog een voetbal gekocht, dat leek mij wel leuk want waar we wonen hebben we een voetbalveldje in de buurt.

Donderdag na mijn herbebossingsactiviteiten hebben we gevoetbald, dat was echt heel leuk maar wel ontzettend vermoeiend in de brandende zon, 35 graden. In de middag gingen we op de fiets naar een andere deel van laguna de apoyo waar een groep Duitsers vogels en vlinders aan het tellen waren. De heenweg was heel gaaf, lekker hard crossen op je mountenbike. Het kamp bestond uit lorenzo (Nicaraguaanse bioloog, vogelexpert) en 4 Duitsers, ze hadden netten opgehangen waar de vogels in vliegen. Ik had een beetje meegeholpen, een tukje gedaan en wat rondgelopen in het bos. Daar vond ik een mierenkolonie, zoals je die ziet in bbc documentaires, met een echte mierbrug..retegaaf!
Vrijdagmorgen hebben we weer een paar stevige potten gevoetbald. 2 duitsers, 2 nederlanders, 2 amerikanen 1 zweed en 2 Nicaraguanen. Daarmee hadden we verschillende teams mee gemaakt, ik had alles gewonnen. Het is in laguna de apoyo nog steeds erg mooi, maar in de weekenden ben ik graag in Granada. Vrijdagmiddag met Troefs een lift gepakt, na een tijdje moest Troefs eruit want hij moest naar Masaya, ik kon de heel rit uitzitten naar Granada. Mooi achterin pickuptrck, 100km per uur wind door je haren (het word steeds meer, nu minstens 6mm). In Granada eerst naar zwembad gegaan, daar waren jelle djody en charlotte. Later in de middag een nieuw outfit gekocht, want al mijn kleren waren vies. Ik kon mijn kleren niet wassen in Laguna d a. want snachts was er een boom vlakbij ons huis op een electriciteitspaal gevallen. Hierdoor hadden we vrijdag geen stroom en dus ook geen water(klinkt raar, maartiszo).
Savonds met jelle een hapje gegeten, filmpje gekeken, met de overbuurman gepraat en daarna naar conchius. Daar zat iedereen een beetje te chillen, was geen groot feest, we gingen later in de nacht met een klein groepje op zoek naar een ander feest. We kwamen uiteindelijk in een of andere drankwinkel, waar een handje vol Nicaraguanen en een verdwaalde toeristen zat. Daar hebben we echt gefeest! We hebben gedanst, armpje gedrukt en heel veel gezongen. Het zingen begon een beetje zo:

Voor de 6de keer vroeg dezelfde nicaraguaan waar ik vandaan kwam:
Hij: He were you from!
Ik: ...you sexy thing! you sexy thing (heel hard zingend)
En toen volgde derest van de groep: i believe in miracels where you from you sexy thing, te zingen.

Daarna begon de verdwaalde toerist het intro van jellow submarine te zingen, en wij met zijn allen: we all live in the yellow submarine, HE! Dat ik nog een tijdje door en daarna zijn we een duur hotel ingestapt waarvan ik wist dat ze een zwembad hadden, daar hebben we nog wat baantjes getrokken en dat was de vrijdagavond. Zaterdagmorgen werd ik wakker op de bank bij jelle, een vrouw zei dat het niet de bedoeling was, dus ging ik maar weg. Had ontbeten met Nicolas, Zwitser die nu een week spaans heeft gehad bij Spanish School Expres en daarna een fiets gehuurd om mijn kater weg te fietsen. De rest van de dag gezwommen in het zwembad, zonnen en lezen. Savonds uiteten en feestje van martijn, hij werd 21. Ik was te moe om echt te feesten (iedereen eigenlijk) het was leuk maar niet zoals vrijdag.