Om een lang verhaal niet kort te maken

Het is weer tijd voor een verhaaltje!

Hmm alles went, het leven in Granada dus ook, de eerste indrukken zijn verleden tijd dus daar kan ik al niet meer over schrijven.
Vorige week kregen we dinsdag dansles op school; salsa, merengue, bachata en palo de mayo. Ik dacht dat ik het weer niet zo heel tof zou vinden maar het was weer echt heel erg leuk, 20 houterige Nederlanders proberen een ontzettend swingende dans te doen. Na een kwartier begonnen de eerste zweetoksels zich al te vertonen, het was ook echt megawarm. In de avond wilde ik graag een kaartje leggen, het was redelijk gezellig totdat Trudy aankwam met een fles Flor de Caño, toen werd het heel gezellig. Daarna nog geld bijelkaar gesprokkeld om bij de liquerstore nog een fles te halen. Next day weer lekker naar school, het ging iets moeilijker, maar gelukkig hadden we in de middag vrij..lekker genikst.

Donderdag zijn we in de avond met een vol busje (22studenten) naar Masaya gegaan, een andere stad 15km ten westen van Granada. We gingen naar het feest ‘la verben’ dat elke donderdag avond plaatsvind. Er waren veel kleine toeristische winkeltjes en een heel groot podium, met daarvoor een heleboel tafeltjes. We hebben eerst wat gegeten en gedronken, na een tijdje werd het wel een beetje saai. Toen kwam Eva met het genial idee om een tol te kopen, dat was de redding van de avond. Voor 1dollar een tol gekocht en de hele avond hadden we lol. We hadden geen oog voor alles wat op het podium gebeurt, blijkbaar stond daar Miss Nicaragua 2010 met haar poedergezicht op het podium. We kregen veel hulp van de Nicaraguaanse kooplieden, ze lieten al te graag hun truckjes zien, echt heel stoer..een vent van 50 spelend met een tol ;). Met blaren op onze handen gingen we weer terug.

En toen was het in de vrijdagmiddag alweer weekend. We gingen weer naar onze favoriete badplaats San Juan del Sur met Peter, Jelle, Kiki, Flor de coño en Eva. De heenweg was gezellig, ik kocht me helemaal arm aan alles wat er in de bus verkocht werd aan eten en drinken. In Rivas moesten we overstappen, ik vond het wel best om een bus te nemen maar derest wilde met de taxi, nou we hebben het geweten. Een man bij de bus sprak een van de meiden aan dat we voor een paar dollar met hem mee kunnen. We liepen met hem mee en hij hield een taxi aan. Met zijn 6en moesten we in een kleine taxi. Eva op de handrem en Flor de Coño op schoot, daar gingen we, een beetje ongemakkelijk. Maar toen kwam onze taxichauffeur, de held, met hele foute jare 80muziek van Maria Carry.

http://www.youtube.com/watch?v=05Q8z1CEM2g
(voorin Peter en Eva, achterin Kiki, Jelle, Nico en Flor de Caña)

In San Juan aangekomen met slapende benen, ontmoeten we 2 vrienden van Kiki; Arthur en een andere meid. Alle hostels in San Juan zaten vol, maar zij wisten een huisje te fixen aan het (surf)strand. Arthur had een afspraak met zijn nica vriendin, dus die ging even weg. Ondertussen snakte we naar wat eten dus harkte we een pizza naar binnen. Na een uur wachten op Arthur was hij er nog steeds niet komen opdagen, dus gingen we hem maar opzoeken in de bar. Onderweg wat rum, cola, ijsblokjes en chips ingekocht voor de avond. Arthur zat nog steeds met zijn vriendin in een bar. Ik werd een beetje chagarijnig omdat het zo lang duurt en dat je afhankelijk bent van mensen die je net een paar minuten heb leren kennen, en om het aardig te zeggen..niet direct iets mee heb. Het liefst was ik zelf maar wat gaan zoeken, maar dat zat er helaas niet in. Even later met een megarelaxte 4x4 naar het huisje, daar werden we ontvangen door Harmen, hij had het huisje geregeld. Het was een klein huisje, met stapelbedden. Bij het huisje kregen we een amerikaanse nicaraguaanse jongen van 28 bij die heel aanwezig was, op zijn Amerikaans. Naast hem zat een relaxte surfopa van een jaar of 50. Daar hebben we een beetje gefeest, heb nog wat gepraat met een oude surfdude , hij was heel relaxed/stoned. Ik ging vergeleken de rest redelijk vroeg naar bed, daarom was ik de volgende dag fris genoeg om te surfen. En gesurfed heb ik, het ging echt heel goed... ik heb veel golven helemaal afgemaakt! Op het einde van de middag nog een potje beachvolleybal gespeeld. S’avonds nog in een barretje de verjaardag van Harmen gevierd. Jammer was dat ik tijdens het hele weekend een beetje chagarijnig was, was niet helemaal mezelf.

Dinsdag zijn we met school de hele dag naar een eilandje gegaan. Op het programma stond spaanse les, vissen, zwemmen en barbequen. Eenmaal aangekomen een duik genomen in echt heel erg warm water, mogelijk pist heel Nicaragua in het meer. Na het zwemmen gingen we met een nicaraguaan vissen, met een hele onstabiel houten bootje gingen we naar de juiste plek. Ik mocht rooien met die riemen die ik had, gemaakt van twee dikke taken van een boom met aan het einde een houten plankje aan getimmerd. Eenmaal aangekomen begon de man een net in het water te gooien, na een paar worpen waren ik en hilde al aardig nat (we zatern naas de man). In het begin werd heel weinig gevangen, toen gingen we paar meter verder roeien en toen kwamen ze met grote getalen uit het water. We hebben voornamelijk kleine Tilapias gevangen, een soort Nicaraguaanse stekelbaars. Dus trots met een emmer vol gingen we weer terug, met het idée dat de bbq al aanstond en de vissen direct er op mochten. Niets was minder waar, Angelica (directrice van de school) zei dat ze te klein waren en dat het niet kon, maar we vonden dat er een paar aardige grote tussen zaten. Maar Angelica wilde er niets van weten, ze zei dat ze er soep gaat van maken, dus ik vroeg wanneer we daarmee konden beginnen, ik had het niet goed begrepen, zij ging er thuis soep van maken. Voor mij was dat de grootste tegenvallen van mijn reis tot nu toe. Uit verveling gingen we maar overgooien met een kokosnoot, en honkballen met mangos, wat moet je anders ingodsnaam doen op zo´n eiland. De nicaraguaanse leraren wisten het wel, gewoon helemaal lekker niks doen :) Aan het einde van de middag kreeg Hilde haar diploma, go girl! In de avond zijn Jelle, Eva, Floor en ik uiteten geweest. Sinds kort is er een speeltje heel populair onder de nica jeugd, 2 balletjes aan een touwtje.. meer hebben ze niet nodig om zich te vermaken. Het is de bedoeling om die balletjes zo snel mogelijk tegenelkaar aan te rammen, maakt een irritand geluid. Dit was voornamelijk het spreksonderwerp, niet heel erg amusing, het eten was daarintegen wel heel erg lekker, heerlijke lasagna. Toen we richting huis liepen kwamen we een groepje tegen van school, of we zin hadden om me te gaan iets te drinken, tuurlijk! Het was heel gezellig, de literflessen Toña kwamen te voorschijn en de verhalen werden steeds sterker.
Donderdagmorgen waren we met school naar Fortaleza de El Coyotepe gegaan. Dit is een fort op de top van een heuvel die tijdens de samoza dicatuur gebruikt werd om politieke gevangenen gevangen te houden. Na een introductie van Renee, onze gids, gingen we naar binnen. In het begin van de tour had iedereen nog alleen maar oog voor de gekke grote spinnen en vleermuizen, maar later werd iedereen toch minder jolig. Renee liet verschillende ruimtes zien. Na een tijdje kwamen we in een hok zo groot als mijn kamer, zonder ramen en licht. Rene vroeg of iedereen zijn lampjes uit wilde doen, hij vertelde dat sommige gevangenen jaren lang achter elkaar in dat hok zaten..echt ongelovelijk. Daarna nog ruimtes gezien met gaten in het plafond, daar deden de bewakers hun behoefte, een ruimte daarna nog een martelkamer met nog steeds bloed aan de muur. Dit allemaal is dertig jaar geleden gebeurd. Ik vind het goed dat school niet alleen maar leuke activiteiten heeft, dit is ook Nicaragua, geweest.

Vrijdag was mijn laatste schooldag, ik heb een brief moeten schrijven naar mijn begeleider van het vrijwilligersproject, in het spaans. Ook kreeg ik een toets, het was niet heel er makkelijk maar ik had toch 85% goed. Met mijn B1 diploma spaans in de zak liep ik gistermiddag de school uit, niet natuurlijk voordat ik een ongemakkelijke speeche had gehouden (ik ben niet zo van het formele), waarin ik iedereen bedankte voor leuke en leerzame tijd. Maar een uur later stond ik weer in school, niet in de schoolbanken maar tussen de studenten en leraren met een cocktail in de hand, je kan niet veel slechter zo’n cursus afsluiten. Direct na de cocktails gingen Eva en ik naar de plaatselijke sportschool. Daar hebben wij even in 45 minuten het alcohol er weer uitgezweet, lekker hoor!
In de avond was ik een beetje moe, heb ik op bed een boekje gelezen, ondertussen kwamen de nieuwe bewoners aan om 11 uur, helemaal vers vanuit Nederland. Om twaalf uur kon ik nog niet slapen, dus heb ik mijn kleren weer aangetrokken en ben de stad in gegaan. Ik wist dat een groepje naar een club gingen, dus ik eropaf! Daar was het weer een lekkere nicaraguaanse gekkenhuis, het is echt gaaf hoe sommigen hier dansen…helemaal loco! Haha Jelle begon op mijn kale hoofd te trommelen toen ik binnen kwam, dat betekend dat hij blij is om mij te zien. Veel gedanst, gelachen en nog meer gedanst… het zijn de kleine dingen die het doen op zo’n avond, maar het klopt allemaal. Op de terugweg nog een Nicaraguaanse vlag weten te gappen, die hangt nu te wapperen in mijn kamer.

In de ochtend zat ik met Charlotte en Djody aan het ontbijt, het is echt leuk om dan weer nieuwe bewoners te hebben die echt nog niks weten van Nicaragua, helemaal blanco aan ideeen, en ik vind het heel leuk voor wat er voor ze gaat komen. Na het ontbijt heb ik ze de stad laten zien, en in mijn beste spaans telefoons gekocht. Voor Jelle heb ik trouwens bij een tweedehand winkel een cadeautje gekocht, we waren hier al eerder geweest en daar zag hij een hele lelijke zwarte beker met de teks PIMP in diamantjes erop geplakt. In de middag hadden we een meating van On-stage, met een presentatie van tjietske, een mooie film over het leven van een kansarme nicaraguaanse jongen en daarna borrelen. Tijdens de borrel vertelde ik Jelle dat ik een cadeautje voor hem heb, maar dat hij mij moet beloven het elke avond mee te nemen als we gingen stappen. Uiteindelijk wist hij het te raden, maar zag er vanaf om hem die avond mee te nemen naar el Club…hoe moest hij met dat ding meiden regelen! Rond tien uur gingen we naar el club, het was echt megadruk want het was payday geweest, het geld brand dan in de broek van een Nicaraguaan, zo snel mogelijk uitgeven!
Ik vond het niet leuk meer zo druk was het, Lina had mij gebeld waar ik was, ik liep naar buiten en vanaf de straat zag ik haar op het balkon staan met nog een groepje Nederlanders. Daar had ik meer zin in, ik eropaf!
Iedereen was er over eens dat het tijd was voor mijn uitzuip, ik stemde ook voor en haalde mijn 2 literfles rum, cola en chips die ik speciaal daarvoor gekocht had. Tot 1 uur gezellig gezeten en toen weer naar de club met de hele groep. Ik kwam Mariegoze tegen die sleurde me meteen de dansvloer op, daar stond Jelle al aardig het beest uit te hangen met zijn buurmeisje, ik gaf hem uit enthousiasme een zoen op zijn wang. Hij vertelde een dag later dat hij aan veel nicaraguanen moest uitleggen of hij wel/geen homo was. Mariegoze ging vroeg naar huis dus sloot ik me weer aan bij mijn dutchclan.

Gisteren een beetje uitgebrakt bij laguna de apoyo, hier zijn we nog bijna overvallen, en hebben met zijn 8en in een taxi gezeten, zoals je merkt ben ik klaar met schrijven..het was weer een lang verhaal. Vandaag ga ik naar Laguno de Apoyo, daar begint mijn vrijwilligersperiode van 1 maand

Laat aub een berichtje achter, u ook de moeder van lina..ik weet wel dat je mijn verslagen leest!