Nico en Nicaragua hermosa

Het is niet te geloven maar ik zit gewoon in Nicaragua!!!

De heenreis ging helemaal uitstekend, alles vloog optijd en de Donaldo (chauffeur) stond mij op te wachten. De eerste uurtjes van mijn vlucht waren ook zeker een pretje, ik had mijn muziekje, mijn boekje en wat een uitzicht! Ik heb al meerdere keren gevlogen, maar ik sta toch iedere keer versteld dat zo´n log apparaat opstijgt.
Toen we eenmaal over zee vlogen was het niet zo interessant, dus ik begon maar aan mijn kerstpakket (Tikkop van Adriaan v. Dis). Na een paar uur keek ik weer eens uit mijn raampje en WOW! we vlogen we over de Goose Bay (kust van Canada).. een super mooi uitzicht over een besneeuwd landschap, echt heel super. Daarna begon het mij wel te vervelen, het vliegtuig was ook zo goed als leeg dus met mensen praten ging ook niet. Om 13 uur Amerikaanse tijd kwamen we aan in Housten, texas. Daar even gepraat met 2 vrouwen die hun zoon en dochter gingen opzoeken in guatamala. Daarna een gepofte aardappel gegeten en wachten op de vlucht. Ik ging naast twee Nederlandse zitten, een studente die haar bachelor gehaald had en naar guatamala ging voor 7 maanden, en een vrouw van 60 die na 25jaar weer terug ging naar Nicaragua (ze had daar gewerkt op een hematologielab, dus meteen gespreksstof). Het eerste uurtje was erg gezellig maar we merkte dat we allemaal wel erg moe waren dus het kakte een beetje in. Daarna met een volle vliegtuig naar Managua, ik zat naast een nicaraguaanse echtpaar. De man probeerde mij allerlei dingen uit te leggen, doordat ik geen spaans spreek/versta en hij geen tanden meer in zijn mond had werd dat erg lastig. Met wat handen en voeten hadden we het toch even uitgehouden met elkaar. Ik had nog wat documenten ingevuld voor ze, deze moet je afgeven aan douane, omdat hun ogen niet meer goed waren (of ze konden niet lezen, dat had ook gekunt). Na een vlucht van bij elkaar 17 uur, was het al 2 uur snachts in Nederland, maar pas 21.00 uur in Nicaragua.

Donaldo bracht mij direct naar mijn gastgezin, hij sprak redelijk goed engels dus hij kon mij het een en ander vertellen over Nicaragua. Onderweg nog een dode hond op de weg zien liggen en mijn eerste vulkaan! waar ook excursies worden gegeven, dan kan je het magma zien! Na een uurtje kwamen we aan in Granada en heb ik Berta, de gastvrouw, ontmoet. Ik kwam er weer achter dat mijn spaans echt crap is, ik herken een heleboel woorden wel, maar wat ze betekennen???. Ik had mijn cadeautjes nog gegeven, tas uitgepakt, klamboe ophangen, douchen, de hand geschud met de zoon van Brenda en eindelijk slapen!

De volgende morgen werd ik om 6 uur wakker, bleef nog in bed liggen tot de kat als een gek voor mijn deur stond de schreeuwen. Jaaaa Elvira ;), je hoort het goed..een kat. Alleen weet ik niet of het echt hun huisdier is, of dat hij af en toe naar binnen komt en de rest op straat leeft want ik heb hem de heledag niet meer gezien (vast ergens onder een auto aan het slapen). Daarna een beetje gelezen en met Berta proberen te communiceren, ik merk wel dat ik nu al spaans leer, dat is ook echt nodig want niemand spreekt Engels, gelukkig. Het huis is niet heel modern, maar ik ben er (daarom) erg blij mee, dat hoort er wel bij vind ik. Ik heb in de douche één gek beestje gezien, een soort micro-scorpioentje (het was wel een insect).

Als onbijt had ik verschillende soorten fruit, en warme melk. Ik had berta niet goed begrepen, ik dacht dat ze aan mij vroeg of ik gebakken bananen wilde hebben. Daar had ik gretig ja op geantwoord, in plaatst daarvan kreeg ik warme melk, neus dicht en opdrinken maar. Na het ontbijt ging ik de stad verkennen, op de heenweg geen toerist gezien, veel mensen waren al op, voornamelijk kooplieden. Ik liep richting te vulkaan, na een half uurtje ging ik weer terug. Mijn eerste indrukken van de stad ; kleurlijk en levendig. Er rijden veel paard en wagens als personenvervoer. Ze hebben ook auto´s hoor, genoeg. En veel fietsers, het is vooral hip om gekleurde velgen te hebben (blauw of paars) en iemand op je stang te vervoeren. Ik heb na mijn rondje een heletijd voor het huis gezeten in de schommelstoel. Een beetje lezen, leren en voornamelijk kijken wat er op straat gebeurd. Ik zag daar dat voordat een jongen op de stang ging zitten, twee schroefjes van voorvork vervangde voor de grotere schroeven..waar hij zijn voeten op kon zetten. In de middag kreeg ik lekkere pasta met salade, Berta kan gelukkig heel goed koken.
Na het middageten was ik weer het centrum wezen opzoeken, nu was het heel druk en een gezellige relaxde sfeer. Ik kon haast mijn ogen niet openhouden vanwege de velle zon, na een tijdje zoeken vond ik een internetcafé waar ik geprobeerd heb te skypen met Elvira..wat helaas niet lukte. Op de terugweg kwam ik Hilde tegen, zij heeft haar reis ook georganiseerd bij Activity International, en had haar al ontmoet bij één van de informatiebijeenkomsten. We hadden wat gepraat en afsproken om de volgende dag naar het strand te gaan. Toen ik thuis kwam was er voetbal op tv, nicaragua tegen el salvador. Het werd al snel druk in de woonkamer, iedereen was uitgenodigd :D. Ik vroeg waar het bier was, maar dat werd niet heel goed begrepen. Dat is wel heel lastig, je wilt zoveel zeggen en uitleggen maar je hebt er de woorden nog niet voor. Ik kijk echt uit naar mijn spaanse cursus

Ik heb de eerste helft afgekeken, ik viel bijna in slaap, niet alleen omdat er echt heel crap gespeeld werd. De tweede helft heb ik in mijn bed doorgebracht, om 20 uur werd er aan mijn deur geklopt om te komen eten. Helemaal van de kaart werd ik wakker en heb zo snel mogelijk gegeten om weer naar bed te mogen. Vanmorgen werd ik om 4 uur wakker, helemaal uitgeslapen. Boekje uitgelezen en toen opgestaan. Het ontbijt bestond uit fruit met pannenkoek, met warme melk. Proberen uit te leggen dat ik graag suiker wil hebben voor erbij, er stond alleen suikerziekte in mijn woordenboekje, dus die hielp mij ook niet echt. Na 5 minuten kwam ik er achter dat het spaanse woord voor suiker, azúcar is..dat vergeet ik ook niet meer. Om nog meer warme melk te voorkomen heb ik maar gezegd dat ik volgende keer geen caliente leche wil maar enfriado leche. Na het ontbijt was ik weer richting de montaña gelopen, nu iets verder weg. Ik kwam na een tijdje buiten het centrum en meer richting krottenwijken (waar nog steeds wel Lady Gaga uit de speakers kwam, fairly odd parents op tv ). Mensen bleven mij groeten, nog een praatje proberen te maken met twee jongens, die maakte me duidelijke dat het mas caminar is. Dus na een tijdje ging ik weer terug, ik probeer het de volgende keer wel op de fiets. Dat is waar ik toch het meest naar uitkijk, zelf uitstapjes maken en alle landen die ik ga bezoeken verkennen op eigen houtje, of samen met een mede reiziger. Maar eerst eens spaans leren, de lessen beginnen maandag morgen.