een zelfgerolde sigaar in den borstzak!

De eerste dagen in Nicaragua zijn erg vermoeiend geweest, maar heel erg leuk. De hele dag krijg je nieuwe indrukken van de stad Granada; andere cultuur, mensen en de taal.
Zaterdag middag ben ik samen met Hilde naar Lago de Nicaragua geweest, ongeveer 15 minuten lopen. Er was ook een soort van zandstrand, maar het was erg vuil en het water was ook niet erg schoon. We zijn een stuk langs de kust gelopen voor totdat we een redelijk schoon plekje gevonden hadden in de zon. Ik had toch maar een verfrissende duik genomen, als een zeemonster kwam ik er uit met allemaal ranzige drab op me. Na ongeveer 15 minuten warden we onderbroken door een dronken nica zwerfer, hij probeerde een sinasappel te verkopen met hele lieve puppyoogjes. Het was hem niet gelukt, maar hij gaf niet zo snel op. Hij ging gezellig bij ons zitten. Na een 5 minuten probeerde hij op te staan, wat niet erg lukte, dus had ik hem maar een handje geholpen (ik stonk toch nog van mijn duik in het water). Daarna hebben we nog naar een groepje gekeken die gymles had op het strand. Na een tijdje zijn we weer verder gelopen, een beetje van de kust af. We kwamen bij een weg waar aan de linkerkant een mangrove bos gelegen was, super mooi maar ook weer erg vervuild. Langs de weg nog 2 kokosnoten gekocht…melk uit de kokosnoot, je wordt vanzelf groot.

De volgende dag was ik weer extreem vroeg wakker (plusminus 4uur). Na het ontbijt ben ik weer aan de wandel gegaan, nu niet naar richting de Momacho vulkaan, maar meer naar het westen, richting Masaya. Uiteindelijk ben ik enkele km buiten de stad gekomen. Niet heel veel geks gezien, wel hele mooie vogels en een hagedis. Heel lang heb ik niet kunnen lopen want ik was vergeten mijn zonnebrand op te doen. Toen ik weer thuis was, stond er honkbal op de tv; Granada tegen Managua, een thuiswedstrijd. Nadat het erg duidelijk was dat Granada ging verliezen ging ik samen met Omar een balletje overgooien. Ik was er snel klaar mee, in de brandende zon. Toen ging hij en zijn straatvrienden zelf een potje honkballen, op straat natuurlijk. Met een zelfgemaakte knuppel en een bal (gemaakt van een rubberefietsband) maakten ze de straat onveilig. Ik keek het een beetje aan terwijl ik mijn lonely planet aan het doorbladeren was. Ik was een beetje aan het kijken wat ik de komende weekenden ging doen. Na een tijdje sloeg er en jongen een bal op het dak en daar sneuvelde al enkele dakpannen, na een hoop gelach en géén boze buurman ging het spel gewoon weer verder.

Nadat ik mijn avondeten op had, ging ik naar het huis van Hilde, zij woont op de Hoek:). Daar hadden wij afgesproken om naar de stad te gaan voor een festival van Claro (megagroot telefoonprovider in midden amerika). Ze woont (vergeleken mij) is een super mooi huis. We moesten op het Marie Gosé (het zusje) wachten, die zich aan het opmaken was. Hilde bood mij heerlijke dropjes aan, ik gaf haar gastgezinouders ook een dropje. Al snel werd duidelijk dat ze het niet lekker vonden en spugden het op straat als voer voor de honden. Na een uurtje WWF worstelen gekeken te hebben was het zusje klaar. Met het hele gezin gingen we op pad, uiteindelijk bleek dat er geen festival was, we waren nog met z´n allen een stukje gaan lopen. De ouders gingen weg en wij gingen nog een drankje doen.


Maandag had ik mijn eerste schooldag, bertha had mij naar school gebracht, ze had nog net niet een handje gegeven.

Mijn lerares begon met zich voor te stellen (leidse student zegt: je stelt niks voor!!!);
Me nombre es Melina, ¿Cual es tú nombre?
Het was op deze manier heel erg makkelijk te begrijpen wat ze zei. Daarna de mannelijke en vrouwelijke vormen. Het programma van de hele week met al zijn activiteiten. Meervoud en enkelvoud, alle delen van het menselijk lichaam etc. Ik merk ook al wel snel dat ze het heel erg persoonlijk houd, ze schrijft op wat de namen van mijn famillie en mijn vriendin is, wat ik lekker vind en wat mijn interesses zijn. Het is af en toe wel lastig om haar te verstaan want we zitten vlak bij een drukke straat en ze heeft een zachte stem.

(Ik ben trouwens dit verhaal aan het typen op de computer op mijn school, achter me hoor ik allerlei geluiden, ik denk dat er een nestje vogels onder het dak zit. De school is trouwens heel mooi, de binnenplaats heeft mooie planten en (bananen)bomen, af en toe vliegt een colibri voorbij. Ik heb ok in een van de kamers een groep vleermuizen gevonden, zelfs in de stad is één en al leven.)

In de middag hadden gingen we met de klas naar een plek waar ze sigaren maken. We kregen uitleg van onze docent, ze vertelde oa. dat de tabacbladeren geteeld worden op de Mumbacho Vulkaan, en voor onze neus werden de sigaren gerold. We mochten ook onze eigen sigaar rollen en meenemen. Wie had dat nou gedacht dat ik ooit nog over de straten van Granada zou lopen met een zelfgerolde sigaar.. ik rook niet eens! Na afloop gingen wij nog een drankje doen in eurostar café. Bij het afrekenen zag ik date er elke donderdag een pokertoernooi gehouden wordt. We zaten te grappen over hoe we daar aan tafel kunnen zitten met onze zelfgerolde sigaar…echt goud. Helemaal kapot kroop ik mijn bedje in. Snachts werd ik om 2 uur wakker, gewoon zomaar omdat het kan. Gelukkig kon ik na een uurtje weer slapen.
Tijdens de les had ik dinsdag een beetje een in kak momentje, ik vond het niet echt meer leuk. We gingen de markt op, eerst moest ik allemaal dingen aanwijzen en dan schreef zij de spaanse betekenis in mijn schrift en ik de Nederlandse. Na een tijdje was het echt takke warm Melina was maar tegen mij aan het praten en praten, heel erg zacht. Ik begreep haar maar niet en toch maar door blijven vragen. Toen we weer op school waren had ik 10 minuten pauze en daar gingen we weer. Het is echt ontzettend intensief, na de pauze ging ze verder met alle dieren die in Nicaragua leven. Ook vertelde ze over alle lagunas en lagos in nicarauga, en het verschil er tussen. Toen de les klaar was (we gingen nog 15min langer door, ze was de tijd vergeten) draaide het een beetje voor mijn ogen. Als pleister op de wond gingen we in de middag naar Caterina, een hooggelegen dorpje aan de Laguna de Apoyo ( waar ik mijn vrijwilligersproject heb). Eerste met een luxe commerciele bus, daarna een drukke bus (ov bus) en daarna met een automotor (tuktuk). Na een uurtje reizen kwamen we aan, we mochten daar 45 minuten lang genieten van het mooie uitzicht. Na afloop hebben Jelle Lisa en ik
(tres hollandeses) nog een pizza gegeten. Zo ontzettend verukkelijk, geen bonen, geen rijst maar een pizza met kaas tomaten en verste basilicum.


De volgende dag had diarree, niet heel heftig dus die pizza is voor herhaling vatbaar. De lessen gingen die dag weer heel relaxed. Hilde en ik zijn in de middag (nadat ik rennend de eerste de beste toilet had opgezocht) gaan kijken in de stad naar een tour door de Mombacho vulkaan.
In de lonelyplanet stond dat vervoer + eten + nachtour en overnachting 30 dollar was, uiteindelijk bleek het 60 te zijn. We kozen er voor om zaterdag de lange tour te doen van 4km voor 40 dollar, zonder overnachting. Op de terugweg zagen we een megagrote hippie toerbus, hippiecircus was in de stad! Een vent in een te grote rode fluwelen onderbroekje was aan het opbouwen. S´avonds hebben Hilde en ik het spectalen mogen ervaren samen met ongeveer een paar honderd nica´s en toeristen. Het was vooral veel komedie maar er werd ook in de touwen gehangen. Na een tijdje ging het een beetje regenen, en daarna kwam er een stortbui. Alle mensen verspreiden zich als een stel mieren, zoekend naar een schuilplekje. Gelukkig voo ons en de circusartiesten was het van korte duur... because the show must go on!

Donderdag gingen de lessen tot 11 uur wel goed, het laatste uurtje was overleven haha. We deden een spelletje dat erg lijkt op memory, alleen was het niet mogelijk om te onthouden waar de kaartjes lagen want na elke beurd werd er revolver (gemixed). Je moest het tegenovergestelde kaartje zoeken, dus een kaartje met een dikke man (Gordo), moest een kaartje met een dunne man gevonden worden (Delgado). Er waren zo´n 50 kaartjes, dus er werd van mij verwacht dat ik alle tegenovergestelde woordjes in dat uurtje uit mijn hoofd kende. Elke keer pakte ze het kaartje met Izquerda (Links), Nico wat is het tegenovergestelde van links? weet ik niet...ahhh ik werd na een tijdje echt gek. In de middag hadden we kooklessen, was wel aardig...alleen er kwam heel veel kip bij kijken, ik heb mogen genieten van mijn eigen gemaakte plátanos fritos (gefrituurde platanos bananen), dat eet ik trouwens elke dag..met plezier!

Vandaag gingen de lessen weer heel relaxed. Ik vertelde bijvoorbeeld vandaag dat de ontdekking van de hemel mijn favoriete boek is (is niet zo maar dat is het eerste wat er in mij opkwam). Hahaha toen kwamen we op het thema religie,
Melina : nico waar geloof jij in´
Nico: ik geloof niet´.
Melina: Huh maar je gelooft dus nergens in, leg dat eens uit waarom geloof je nergens in?
Nico: Ik geloof gewoon niet dat god bestaat
Melina: ohhh dus je gaat naar de hel
Nico: ik geloof ook niet in de hel

In de avond waren Jelle en ik naar het pokertournooi gegaan in het eurocafé. Er waren in totaal 15 spelers, verdeeld over twee tafels. Wij zaten aan dezelfde tafel, met een nica, 3 amerikanen en nog één Nederlander. Het was vanaf het begin al erg serieus, ik was echt continu zenuwachter. In het begin ging het bij mij ernstig goed, daarna wat minder. Ik heb het volgehouden t/m de tafels bij elkaar kwamen. Na bijna 2 uur, 4 keer bijna dood te zijn en all in, was ik klaar. Jelle zat achter een megastapel fiches en was de chearleader van de tafel. Het was een wonder dat hij zo goed ging, want hij zat continu te klungelen met de small en big blinds (we zijn beide beginners). Ik merkte al aan de tafel dat het niet erg gewaardeerd werd dat hij zo goed ging door een aantal mensen. Helaas verloor jelle na een tijdje een all in en was hij ook klaar. Daar gingen onze 5 euros.
In de middag gingen zijn we naar een schoenenfabriek gegaan. We werden ontvangen in het kantoor waar het ontzettend koel was. Eenmaal in de werkplaats aangekomen was het wel even slikken, ik had nog nooit zo´n slechte werkomstandigheden gezien in het echt. Het werk was zwaar, het stonk er naar giftige lijmdampen, het was heel warm, er waren gevaarlijke machines en de mensen krijgen ongeveer 1,5euro per dag! Daar loop je dan als rijke westerling, uit schaamte durfde ik geen fotos te maken.

Over de fotos gesproken, ik heb al meerdere malen geprobeerd ze een site te zetten maar tot dusver niet gelukt. Volgende keer beter.