MOROC

Jaaaa ik zit nu al een week in Marokko, in Casablanca om precies te zijn. Door omstandigheden had ik geen zin/toid om een verhaal te schrijven, dus nu gooi ik de trossen los.

De boottocht van Barcelona naar Tangier was eerlijk gezegd een ware hel. Voor vertrek zag ik een miniatuur en fotos van het cruiseschip, echt het zag er schitterend uit en ook met een zwembad! Ik dacht mijn hele vakantie is basic, nu ga ik ff chillen in het zwembad op het dek van het schip. Na 4uur wachten konden we aan boord, op dat moment waren de toiletten al echt te ranzig, verstopt, pis overal en het zwebad was gesloten. En na nog 4 uur wachten vertrokken we..vanaf hier trok ik het nog aardig. Maar na een tijdje werd ik denk ik een beetje zeeziek (hoe ist mogelijk) want ik werd een beetje misselijk, geen eetlust en behoorlijk chagarijnig. De boot zat vol met Marokaanse gezinnen met gillende/krijsende kinderen en ze waren alles behalve vriendelijk. Ik dacht echt, waarom ga ik in godsnaam naar Morokko, ik miste op dat moment Nederland en vooral Elvira heel erg. Deze observatie was te danken aan mijn bad mood denk ik, want na een nachtje slapen was mijn mood beter (maar nog geen drang om te eten) en kwam al snel in contact met een aantal marokkaanse mannen, waarvan een engelssprekend. Met mijn Lonleyplanet guide leerde hij mij hoe zinnen als La Sukrhan (nee bedankt) es salaam alaykum (groet) en andere woorden uit moet spreken. Daarna nog tijdje gepraat en gelezen. Rond 12 uur smiddags was tangier te zien vanaf de boot, land in zicht! De zon was zo ontzettend vel, ook al stond ik met mijn rug tegen de zon kon ik nog steeds niks zien (ik kan me dat nog goed herinneren van de vakantie in Tunesie). Na een hele lange tijd wachten konden eerst de autos van boord, dat was echt te hilarisch. Allemaal busjes bepakt met spullen, echt torenhoog..ik had een beeld voor me (dankjewel jiskefet)hoe ze het erop gekregen hebben (zie filmpje).
http://www.youtube.com/watch?v=i3MS02aGTH4
En toen konden we van boord, jaaaaa ik kreeg al echt claustrofobische neigingen, na 32uur op een boot gezeten te hebben.. en langzamerhand kreeg ik wel heel veel honger.

Maar toen ik van de bood af stapte werd in mijn paspoort gekeken, geen visumstempel. Niemand heeft iets daarover gezegt maar toen werd verteld dat de politie aan boord was geweest voor de stempel..en ze waren ook alweer vertrokken. Ik moest in de lounge wachten en later voegde Pedro en Samira (marokkaanse vrouw) met haar 2 kinderen er aan toe. Al gauw raakte ik in contact met Pedro want hij sprak redelijk engels, hij komt uit venezuela woont in Spanje. Al eerder zag ik hem lezen in een schriftje met moleculaire formula dus we hadden meteen gesprekstof. Hij ging 10 dagen op bezoek bij een vriend die woont in Tangier, en studeert samen met hem aan de Uni van Barcelona (chemical engineering). Af en toe kwam er personeel van het schip naar Samira toe om wat door te geven, zij vertaalde het in spaans naar Pedro (ze woont in spanje) en Pedro vertaald het voor mij in het Engels. De uren verstreken want we moesten wachten op de politie, die er totaal geen zin in hadden. Dus na een tijdje moesten wij van boord omdat het schip de haven ging verlaten. Daar stonden we dan, zonder visum in Marokko. Er was echter een politie agenet (die mogelijk door de charmes van Samira) wel zin had om ons te helpen, maar had geen stempel. Rond half 7 hadden we het gehad met wachten op de stempel en gingen hem zelf halen bij de politiebureau.. de politieagent waarschuwde dat het heel heel ver lopen is en het beter is om te blijven wachten..maar dat wilde wij niet meer. Dus daar gingen we..en na 10 minuten lopen waren we er, wat een grap! Na onze paspoorten ingeleverd te hebben kregen we ze een uur later terug.. JAAHAA MET EEN STEMPEL, we waren weer legaal!

De vriend van pedro, machmud , heeft al die tijd gewacht bij de haven samen met zijn vader. Van samira hadden we al afscheid genomen en ik werd uitgenodigd om met ze te eten. Jaaaa eten, na 36uur op water en brood maakt je erg hongerig. Ik legde machmud het volgende uit. Als iemand in Nederland zegt 'Ik heb honger', dan zeggen we vaak: Nee je hebt trek, de mensen in Afrika hebben honger. Here I am, In Afrika, AND I AM HUNGRY ! Met dit bericht gingen we eten bestellen, een visschotel voor 4 personen, zoooooo ontzettend lekker en veel! Tussen het eten door werd gevraagd of ik al een slaapplek had..uhh nee. Vervolgens werd ik uitgenodigdbij machmuds familie te slapen.

Ik was van plan één dagje te blijven en hostel te zoeken, ik ben er 3 nachten gebleven :P. Het is echt een heel aardig gezin en wonen in een huis dat van binnen echt ontzettend mooi is.

De eerste dag heeft Hazar (zusje) ons afgezet in de buurt van de oude stad (medina) hier hebben we een paar uur rondgelopen. Onderweg kochten ze een bekertje water van een oude man in authentieke klederdracht, met een hoed dat heel veel weg had van een sombrerro met allerlei frutsels erop. Dat zijn dus de mexicaanse invloeden van een paar honderd jaar geleden, je ziet aan heel veel dingen dat Tangier een internationale stad is geweest..heel grappig om dat te zien. Het water was overgens niet te pruimen (vlgs mij was het gekookt onder een vuurtje waardoor de rook erin komt). Machmud maakte daar een opmerking over dat het een raar smaakje heeft, de verkoper antwoorde dat er medicijnen in zitten. Toen we weg liepen zei machmud dat het typisch marokkaans is, overal een antwoord op hebben (in het voordeel van hen) :P

Tijdens de autorit terug liet machmud de 4 paleisen zien die koning Mohammed VI bezit in Tangier. Echt echt echt echt echt niet normaal zo groot. En dan heeft zijn familieleden allemaal ook nog paleisen in Tanger, en over heel Marokko! Ook vertelde Machmud dat de koning een telefoonbedrijf bezit met de naam W'ANA! (betekenis: en ik dan!) Hij heeft het zo genoemd omdat hij alle telefoonbedrijven veel geld zag verdienen, en toen dacht hij..en ik dan!

Omdat het vrijdag was (de marokkaanse zondag) gingen we smiddags couscous eten, omdat dat hoort. Nou daar had ik geen enkel probleem mee, en Pedro ook niet.. we hebben echt ontzettend veel gegeten want het was lekker.

Later de middag gingen we naar een plek waar het uitzicht over tangier heel erg mooi is en waar je spanje heel goed kan zien liggen. Daarna gingen we naar cafe havana (hier childe de roling stones hem heel vaak) waar we dezelfde spectaculaire uitzicht hadden. Na een tijdje werd machmud heel erg stil, ik dacht omdat pedro en ik aan het praten waren over homo's (pedro vroeg of ze geaccepteerd waren in nederland), hij is moslim. Maar na een tijdje zei hij dat hij een beetje high werd door de jongens naast ons (die aan een stuk door aan het blowen waren).

De volgende dag hebben we de romeinse graven bezocht (die door de lokale mensen gebruikt worden als vullisbak) en de grot van hercules. Daarna zijn we naar een mega groot strand gegaan wat leek op een sahara (met van die zandduinen enz) was echt heel gaaf. Savonds zijn we wezen uiteten en de volgende dag ging ik naar fes...maar daarover schrijf ik de volgende keer