Week twee in Colombia

Ik schrijf gewoon verder waar ik gebleven was.

Avondje doorzakken met vrienden van Victoria was heel gezellig. Het begon met een bescheide groepje in het begin van de avond en er kwamen steeds meer vrienden bij, herinneringen opdoen en bijpraten met Victoria en kennis maken met mij, ik voelde me erg welkom en op m'n gemak. We eindigde de avond met een soort fotoshoot, een jongen Ricardo had een nieuwe camera gadget, die 9 foto's maakt en alle foto's samenvoegd tot 1 grote foto, maar je moet wel 20 seconden dezelfde pose aanhouden, onmogelijk met 10 mensen en 1 hond natuurlijk wat voor hilarische momenten en foto's zorgt.

De volgende dag (zondag 18-12) hadden Victoria en ik het plan om naar Cyclovia te gaan, Colombiaanse versie van autoloze zondag. Iedere zondag wordt een deel van Bogota afgesloten voor auto's waardoor je lekker door de stad kan fietsen. Helaas was Victoria ziek geworden, heel erg last van haar buik door combinatie van veel vet eten ( Colombiaanse kerst ) en biertjes. We hebben als nog een uurtje gefietst over de autowegen en parkjes en langs universiteit van Victoria, erg leuk!

In de avond weer parques gespeeld met familie, nu voor geld (50 euro cent inleg), het ging er nu nog heftiger aan toe dan de eerste keer. Ik stond de hele tijd achter op de rest, maar met wat geluk had ik op het laatst alsnog kunnen winnen. Victoria lag voor pampus op de bank met Mora de hond, alleen haar voet bewegend op de ritme van de muziek.. enige teken dat ze nog leefde :P

Maandag 19-12 had Victoria een tandarts afspraak, voor de rest van de dag gechilled. In de avond hadden we met dezelfde groep vrienden afgesproken voor mijn favoriete Colombiaanse kroegspel Tejo. Het is een soort Jeu de Boul met explosieven. Je hebt een metalen disc die moet je naar een bak met klei gooien, in de klei zit een metale ring met 4 papiertjes met buskruit. Als je disc op het papiertje land dan geeft het een enorme knal, vuur, geur van afgestoken vuurwerk, gegarandeerd een geslaagde avond! Als ik niet weet wat ik met mijn leven aan moet ga ik het in Nederland introduceren.

Dinsdag 20-12 we naar het centrum van Bogota gegaan om cadeautjes te kopen voor kerstavond. Daar was een eindeloze lange markt waar je onder andere zelfgemaakte sierraden kon kopen. Ook liet Victoria een stukje plein zien waar allerei mannen druk in de weer waren met het verhandelen van smaragd. Een man liet zijn schatten zien en vertelde de waarde ervan, een steentje kosten al gauw een paar honderd euro, hij had er tientallen. Toen Victoria vertelde dat de meeste mannen bewapend waren werd ik een beetje zenuwachtig, shady business, daarna gingen we naar de lekkerste ijsboer van Bogota..smullen maar!

Woensdag 21-12 ging de wekker om 04:00, drukte de wekker uit en wilde weer omdraaien maar toen bedacht ik me, want we hebben een vlucht van 06:00 te halen naar Medellin! Daar gaan we naar een landhuis van Carlos (Victoria haar oom) met het hele gezien om kerst te vieren

Er was wel wat gestress vooraf gegaan de avond ervoor. Tante en Oma hadden om 22u nog niet ingepakt, nichtje was de hele dag al weg en niet bereikbaar en kwam pas rond 12 uur thuis waardoor Victoria tot die tijd niet kon slapen, Latijn Amerikaanse familiegedoe waar Victoria mij al op had voorbereid. Victoria en ik stapte uiteindelijk in de taxi om 5uur, de rest zoekt het maar uit, ik zeg tegen Victoria...laat het los, ze zijn zelf verantwoordelijk voor hun vlucht, oud en wijs genoeg.

Eenmaal op het vliegveld stonden we in de rij bij de security check en ik wilde mijn reismapje met al mijn geld en documenten uit mijn voorvak van tas halen maar hij zat daar niet in! Het eerste wat ik dacht, ik ben beroofd! ik liep wanhopig uit de rij al roepend NEEE NEEEE NEEEE NEEE NEEE NEEE met een rood hoofd. Met in mijn hoofd een opsomming van alle stomme acties uit mijn 34jarig bestaan. Vervolgens ging ik mijn andere tas doorzoeken en daar zat hij in. Die had ik dus verplaatst met mijn slaperige hoofd in de ochtend om te voorkomen dat hij gestolen wordt...
¨ You are traveling with idiots Victoria!¨ Eenmaal bij de gate sloot de rest van de familie bij ons aan, gelukkig ze hebben het gered.

Na een vlucht van 40 minuten landde we op een klein vlieveldje omringd door groen waar we werden opgepikt door Carlos. Hij reed ons naar zijn landhuis dat hoog in de bergen lag, het laatste stukje was onverhard, hobbelig en stijl, het voelde alsof ik op een kameel zat. Maar uiteindelijk kwamen we bij zijn landhuis met prachtige tuin met mango, manderijn, limoen en palmbomen, een zwembad en prachtige uitzicht over Girardota omringd door bergen. De rest van de dag hebben we rustig aan gedaan; spelletjes, lezen, zwembad, met de 3 honden gespeeld, in hangmat gelegen, gekookt en in de avond Novena. Tijdens de Novena het kerstverhaal verteld, in Nederland zou ik het onwijs saai vinden maar hier weten ze overal een feest van te maken. Er wordt een stukje gelezen maar daarna wordt het heeeeel hard en vals gezongen met Samba's en een Guiro (een soort keukenrasp) met warme chocolade melk en Bunuelos (een colombiaanse oliebol). Oma viel al in slaap tijdens het kerstverhaal en werd wakker en ging al beginnen met zingen ¨ La NANITA NANA NANITA NANANA NANITA EA¨

De volgende dag (22-12) werden we om half 9 gewekt voor een ochtendwandeling in de bergen. Na een kwartier liepen we langs een sinasappelboomgaard. Omdat ik de langste was werd ik ingezet als plukker, heerlijk sinasappeltjes, verser kan je ze niet krijgen! We liepen langs een stukje weiland met koeien en een heel hoop katten, Carlos vertelde dat de katten als herder functioneren om de groep bij elkaar te houden.

De rest van de dag rustig aan met en tukje hier en boekje lezen daar. In de avond werden we gebeld door Carlos, dat er een auto voor hem in de bergen vast zat. Die hebben we met wat geduw en getouwtrek uit de berm getrokken, mooi avontuur!

De volgende dag 23-12 haalde we Sanne (oudhuisgenoot van Victoria uit Nederland die momenteel ook in Colombia is) op in het dorpje, ze sluit bij ons aan tot de 25ste om samen kerstavond te vieren.

Op zaterdag 24-12 was Carlos naar de stad om boodschappen te doen, dat duurde heel lang dus wij gingen maar lekker onze eigen gang. We hebben bijna de hele dag gedaan om een spelletje parques uit te spelen met 6 spelers, iedere keer werd er weer iemand van het bord gegooid. Het begon al donker te worden en iedereen begon zich al een beetje zorgen te maken over wat er met Carlos aan de hand is, maar wat er toen gebeurde kon niemand voorspellen. Tegen een uur of 10 kwam Carlos thuis, met een auto vol meiden, de een nog snolliger dan de ander in een onwijze ¨feeststemming¨. Het schijnt dat een van die meiden zijn ex is met haar nichtjes etc etc. Again dit kon zo weer in een telenovella (extreem overdreven spaanse soap). We zijn gaan eten en hebben hun lekker gelaten, om half 12 weer het kerstverhaal en gezongen. Om twaalf uur pakte we onze kerstcadeautjes uit. Geslaagde kerst ondanks onverwachte bezoek. Victoria zei al, ik kan niet wachten om hem volgende dag een preek te geven.

De volgende dag (zaterdag 25-12) stond in het teken van vergeving en verzoening. Carlos kreeg zijn preek, Carlos verontschuldigde zich en we hebben van een heel relaxte dag genoten. Sanne uitgezwaaid en in de avond weer spelletjes.

Zondag 26-12 werden wij uitgezwaaid want we gingen weer terug naar Bogota, zodat we morgen met de bus richting de Amazone kunnen gaan, ik wil meer natuuuur natuuuuurlijk